goor verhaaltje

De Lippen
Bevend van ontroering struikelde ze het ene afgrijselijke, slecht verlichte gewelf na het andere door."....Nee, hier is hij ook niet......"Als in een droom zag ze voor zich uit de artsen gaan, gehuld in eens witte jassen die nu bevlekt waren met zwart opgedroogd bloed; in een waas zag ze de verminkte gezichten der leprozen, waarvan de gruwelijkheid buiten proporties vergroot werd door de werking van het flakkerend lamplicht, ze zag hun naar haar uitgestrekte handen op zich afkomen, langs gaan, en uit haar ooghoeken verdwijnen; geen bekende onder hen.Maar opeens in een flits de herkenning! Ze sprong naar de bewegingloze gedaante op het geïmproviseerde bed toe, en boog zich diep voorover, om haar laatste plicht tegenover de zieke te volbrengen, en toen zij zich later weer oprichtte, maakte haar stemming van verdrietig geluk gauw plaats voor één van mateloze verschrikking, daar ze merkte dat ze zijn afgerotte lippen nog tussen de hare hield.